به نام خدا

در این یک سال به نام خدا و حدیثی از مولایمان علی  آغاز کردیم،از سهراب و از دوستان بهتر از آب روانش گفتیم ،از آمدن عید و یاد آوردن اعیاد گذشته،یادآوری زندگی ، زندگی که نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است،تابستانی که در آن بوی ایران بود و حانواده،از پاییز و غریب و بی صدا آمدنش گفتیم،از جفای روزگار و ریا و ریاکاران،ولی یادم باشد زندگی ارزش غصه خوردن ندارد،چون در زندگی عشق است،عشق غایت آرزوی انسان است بقیه زندگی فقط محملی برای تجلی عشق است.